วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตและปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อในชุมชนสินสมุทร จังหวัดปทุมธานี

วิธีการดำเนินการวิจัย: สำรวจผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อและอาศัยอยู่ในชุมชนสินสมุทร ระหว่างเดือนสิงหาคม พ.ศ.2560 ถึงธันวาคมพ.ศ.2560 โดยใช้แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปและเครื่องมือวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก ชุดย่อฉบับภาษาไทยและใช้สถิติ independent t-test ในการเปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนคุณภาพชีวิต ในแต่ละปัจจัย

ผลการศึกษา: ผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อเข้าร่วมการวิจัยและทำแบบสอบถามสมบูรณ์มีทั้งสิ้น 33 คนค่ามัธยฐานของ อายุคือ69 ปี [Interquartile range (IQR) 11 ปี] อาสาสมัครส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงร้อยละ66.7 และ ใช้สิทธิประกันสุขภาพถ้วนหน้าเป็นสิทธิการรักษาร้อยละ78.8พบโรคความดันโลหิตสูงมากที่สุดร้อยละ81.8 รองลงมาคือโรคไขมันในเลือดสูงโรคเบาหวาน และโรคหัวใจและหลอดเลือดตามลำดับ มีจำนวนรายการยาที่ ใช้ต่อวันเฉลี่ย 4.8 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ±2.8 รายการ มีคุณภาพชีวิตในภาพรวมเฉลี่ย 82.2ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน ±13.1 คะแนน โดยส่วนใหญ่จัดอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ78.8ดับของคุณภาพชีวิตทางด้าน ร่างกายจิตใจสังคมและสิ่งแวดล้อมส่วนใหญ่จัดอยู่ในระดับปานกลางนอกจากนี้พบว่าปัจจัยด้านอายุเพศ สถานภาพสมรส รายได้เฉลี่ยต่อเดือนชนิดของโรคไม่ติดต่อและจำนวนโรคร่วมไม่มีผลต่อคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ขณะที่จำนวนรายการยาที่ได้รับต่อวันส่งผลต่อคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) โดยอาสาสมัครที่ได้รับยาน้อยกว่า5รายกรจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าผู้ที่ได้รับยาตั้งแต่ 5 รายการขึ้นไป ทั้งคะแนนคุณภาพชีวิตโดยรวมและคุณภาพชีวิตด้านร่างกาย

สรุป: คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อในชุมชนสินสมุทร จังหวัดปทุมธานี ส่วนใหญ่จัดอยู่ในระดับปานกลาง โดยจำนวนรายการยาที่ได้รับต่อวันมีผลต่อคุณภาพชีวิต ดังนั้นการให้ความสำคัญต่อการลดการสั่งใช้ยาที่ไม่จำเป็น หรือมีความซ้ำซ้อนในผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่ออาจช่วยให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้