การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและทดสอบเครื่องมือชนิดใหม่ในการทำนายความเสี่ยงในการเกิดโรคกระดูกพรุนสำหรับหญิงไทย มีผู้เข้าร่วมการศึกษาครั้งนี้ทั้งสิ้นจำนวน 322 คน อายุตั้งแต่ 45 ปี ขึ้นไป ได้แบ่งผู้เข้าร่วมการศึกษาออกเป็น 2 กลุ่มโดยวิธีสุ่ม กลุ่มแรก (กลุ่มพัฒนา) จำนวน 130 คน และกลุ่มที่สอง (กลุ่มทดสอบ) จำนวน 192 คน โดยทำการตรวจวัดความหนาแน่นของกระดูกที่บริเวณกระดูกสะโพกและกระดูกสันหลังระดับเอวด้วยเครื่อง Lunar DPX-IQ ผลการศึกษาพบว่าความชุกของโรคกระดูกพรุนคิดเป็นร้อยละ 33 ที่บริเวณกระดูกสะโพก หรือกระดูกสันหลังระดับเอว การศึกษานี้ได้สร้างเครื่องมือชื่อว่า KKOS จากกลุ่มพัฒนาโดยใช้ค่าคะแนนรวมซึ่งคำนวณทางสถิติจากอายุและน้ำหนัก พบว่าเมื่อค่าคะแนนรวมมีค่าน้อยกว่าหรือเท่ากับ -1 จัดเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงและถ้าคะแนนรวมมีค่ามากกว่า -1 จัดเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงต่ำในการเกิดโรคกระดูกพรุน เมื่อนำเครื่องมือนี้ไปใช้ในกลุ่มทดสอบพบว่ามีความไวร้อยละ 70 และมีความจำเพาะร้อยละ 73 นอกจากนี้ การนำเครื่องมือนี้ไปใช้ในระดับประชากร โดยกำหนดให้ผู้ที่ความเสี่ยงสูงในการเกิดโรคกระดูกพรุนจากเครื่องมือได้รับการรักษา ซึ่งผลการรักษาสามารถลดอุบัติการณ์ของการเกิดกระดูกหักได้ร้อยละ 50 และคิดค่ารักษา 10 บาทต่อวัน พบว่าค่าใช้จ่ายในการป้องกันการเกิดกระดูกหัก 1 ครั้งคิดเป็นจำนวนเงิน 466,695 บาทต่อปีโดยสรุปการศึกษานี้ได้พัฒนาเครื่องมือจากอายุและน้ำหนักเพื่อทำนายความเสี่ยงในการเกิดโรคกระดูกพรุนสำหรับหญิงไทย อย่างไรก็ตามเครื่องมือนี้ยังต้องการการทดสอบจากการศึกษาอื่นเพื่อนำไหใช้ให้เกิดความคุ้มค่าในเชิงเศรษฐศาสตร์สำหรับชุมชน