วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อศึกษาแนวโน้มของยาทรานเอ็กซามิกแอซิดต่อการลดปริมาณเลือดที่ออกในการผ่าตัดขากรรไกรร่วมกับการจัดฟัน การศึกษานี้เป็นงานวิจัยแบบสุ่มเชิงทดลอง โดยกลุ่มตัวอย่างได้จากผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดขากรรไกรร่วมกับการจัดฟันแบบไบแล็ทเทอเริลแซจจิทอลสปริทเรมัสออสติโอโตมี ที่คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 จึนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดจำนวน 19 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มที่ได้รับยาทรานเอ็กซามิกแอซิด (10 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม) จำนวน 10 คน และกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับยาจำนวน 9 คน ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม ได้รับการผ่าตัดโดยวิธีการมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่าปริมาณการสูญเสียเลือเฉลี่ยที่ออกระหว่างการผ่าตัดในกลุ่มที่ได้รับยามีค่าน้อยกว่าในกลุ่มที่ไม่ได้รับยาร้อยละ 36.92 แต่เมื่อทำการทดสอบสมมติฐานเพื่อเปรียบเทียบในทั้ง 2 กลุ่ม ด้วยแบบทดสอบทีที่ระดับนัยสำคัญ .05 พบว่าปริมาณการสูญเสียเลือดที่ออกเฉลี่ยของกลุ่มที่ได้รับยาไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 สำหรับปริมาณเลือดเฉลี่ยที่ออกหลังและทั้งหมดของการผ่าตัดระดับฮีโมโกลบินหลังการผ่าตัดวันที่ 1 และวันที่ 3 และค่าการเปลี่ยนแปลงระดับฮีโมโกลบินก่อนและหลังผ่าตัดวันที่ 1 และก่อนและหลังผ่าตัดวันที่ 3 ในกลุ่มที่ได้รับยามีความแตกต่างกันกับกลุ่มที่ไม่ได้รับยาอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 ไม่มีผู้ป่วยในทั้งสองกลุ่มที่ได้รับเลือดภายหลังการผ่าตัด ไม่พบภาวะแทรกซ้อนและภาวการณ์ติดเชื้อใดๆ ในผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม โดยสรุปยาทรานเอ็กซามิกแอซิดมีอิทธิพลในการช่วยลดปริมาณเลือดที่ออกในระหว่างการผ่าตัดแต่มีความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ