การรักษาผื่นไลเคนอะไมรอยด์โดสิส ด้วยยาทาสารละลายไดเมททิลซัลฟอกไซด์ที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30
ธเนศ ติยวัฒนาโรจน์, นิรมล วัชระรังษี, วลัยอร ปรัชญาพฤทธิ์Institute of Dermatology, The Department of Medical Services, Ministry of Public Health
บทคัดย่อ
ผื่นไลเคนอะไมรอยด์โดสิส (lichen amyloidosis) เป็นโรคที่มีการสะสมของสารอะมัยรอยด์ (amyloid) ที่บริเวณหนังแท้ส่วนบน ใต้ต่อหนังกำพร้า เป็นโรคเรื้อรังและในปัจจุบันยังมีข้อจำกัดเรื่องการรักษา เนื่องจากยังไม่มียารักษาที่มีประสิทธิภาพทำให้หายขาด จากที่เคยมีรายงานการใช้ยาทาไดเมททิลซัลฟอกไซด์ (Dimethylsulfoxide (DMSO)) ความเข้มข้นสูงได้ผลดีในโรคนี้ แต่พบว่ายา DMSO ที่มีความเข้มข้นสูงทำให้เกิดผลข้างเคียงคือมีอาการระคายเคืองสูงขึ้น การศึกษานี้ได้ทำการศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพและผลข้างเคียงของยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30 ในการรักษาโรคไลเคนอะไมรอยด์โดสิส โดยศึกษาแบบ Prospective, randomized, double-blind, left-right comparative study ในผู้ป่วย 30 ราย ซึ่งทุกรายสามารถมาตรวจติดตามผลการรักษาและผลข้างเคียงเป็นระยะๆ นาน 24 สัปดาห์ ผลการศึกษาพบว่า ยาทา DMSO ทั้งร้อยละ 10 และ ร้อยละ 30 ต่างให้ผลการรักษาที่ดี ทั้งนี้โดยประเมินจากลักษณะผื่น สี และอาการคัน ซึ่งประเมินโดยผู้ป่วยและแพทย์ เมื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพภายหลังการรักษาของสารละลายทั้งสองความเข้มข้น พบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผู้ป่วย 6 ราย (ร้อยละ 20) เกิดผลข้างเคียงคือ มีอาการคันเล็กน้อยหลังการทายา ซึ่งอาการนี้หายไดเองเมื่อรักษาต่อในสัปดาห์ที่ 4-6 สรุป ยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30 มีประสิทธิภาพในการรักษาโรคไลเคนอะไมรอยด์โดสิส ดีทั้งคู่และประสิทธิภาพการรักษาไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่มา
วารสารกรมการแพทย์ ปี 2549, April-June
ปีที่: 31 ฉบับที่ 2 หน้า 110-117
คำสำคัญ
Dimethylsulfoxide (DMSO), Lichen amyloidosis, ยาไดเมททิลซัลฟอกไซด์, โรคไลเคน อะไมรอยด์โดสิส