การติดเชื้อเอชไอวีเป็นภาวะที่คุกคามชีวิต ก่อให้เกิดผลกระทบด้านร่างกาย จิตใจ จิตวิญญาณ สังคมและเศรษฐกิจ รวมถึงคุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์ ที่มารับบริการที่โรงพยาบาลดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ในช่วงเดือนสิงหาคม พ.ศ.2546 ถึงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2546 จำนวน 110 คน โดยการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนดไว้ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์ ประกอบด้วย 2 ส่วนคือ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล และแบบวัดคุณภาพชีวิตของเฟอร์รานส์ (Ferrans, 1997) แปลและดัดแปลงโดยสุสัณหา ยิ้มแย้ม ซึ่งมีค่าดัชนีความตรงกันของเนื้อหาเท่ากับ 0.88 นำไปหาค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ โดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค ได้ค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือเท่ากับ 0.96 และผู้ศึกษาได้นำแบบวัดคุณภาพชีวิตไปหาความเชื่อมั่นกับกลุ่มตัวอย่าง ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.84 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา                ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า ผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์โรงพยาบาลดอยสะเก็ดมีคะแนนคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับสูง ซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนจัดระบบบริการพยาบาล เพื่อเสริมให้ผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นต่อไป