การเปรียบเทียบการรักษา lichen amyloidosis ด้วยยาทาสารละลาย dimethylsulfoxide (DMSO) ที่ความเข้มข้น 10% และ 30%
ธเนศ ติยวัฒนาโรจน์*, นิรมล วัชระรังษี, วลัยอร ปรัชญพฤทธิ์สถาบันโรคผิวหนัง
บทคัดย่อ
Lichen amyloidosis เป็นโรคที่มีการสะสมของสาร amyloid ที่บริเวณหนังแท้ส่วนบน ใต้ต่อหนังกำพร้า เป็นโรคเรื้อรังและในปัจจุบันยังมีข้อจำกัดเรื่องการรักษาเนื่องจากยังไม่มียารักษาที่มีประสิทธิภาพทำให้หายขาด จากที่เคยมีรายงานการใช้ยาทาไดเมทิลซัลฟ็อกไซด์ (DMSO) ความเข้มข้นสูงได้ผลดีในโรคนี้ แต่พบว่ายา DMSO ที่มีความเข้มข้นสูงทำให้เกิดผลข้างเคียงคือมีอาการระคายเคืองสูงขึ้น การศึกษานี้ได้ทำการศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพและผลข้างเคียงของยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้น 10% และ 30% ในการรักษาโรค lichen amyloidosis โดยศึกษาแบบ prospective, randomized, double-blinded, left-right comparative study ในผู้ป่วย 30 ราย ซึ่งทุกรายสามารถมาตรวจติดตามผลการรักษาและผลข้างเคียงเป็นระยะๆ ตลอดการวิจัยนาน 24 สัปดาห์ ผลการศึกษาพบว่า ยาทา DMSO ทั้ง 10% และ 30% ต่างให้ผลการรักษาที่ดี ทั้งนี้โดยประเมินจากลักษณะผื่น สี และอาการคัน ซึ่งประเมินโดยผู้ป่วยและแพทย์ เมื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพภายหลังการรักษาของสารละลายทั้งสองความเข้มข้นพบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผู้ป่วย 6 ราย (ร้อยละ 20) เกิดผลข้างเคียงคือ มีอาการคันเล็กน้อยหลังการทายา ซึ่งอาการนี้หายได้เอง เมื่อรักษาต่อในสัปดาห์ที่ 4-6 สรุปยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้น 10% และ 30% มีประสิทธิภาพในการรักษา lichen amyloidosis ดี ทั้งคู่ และประสิทธิภาพการรักษาไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่มา
วารสารผิวหนัง ปี 2550, October
ปีที่: 12 ฉบับที่ 2 หน้า 132-140
คำสำคัญ
Dimethylsulfoxide (DMSO), Lichen amyloidosis, ยาไดเมทิลซัลฟ็อกไซด์, โรคไลเคนอะมัยรอยด์โดสิส