ศึกษาประสิทธิภาพการใช้ยาน้ำไอทราโคนาโซล เพื่อลดอัตราการใช้ยาแอมโฟเทอริซิน ในผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดมัยอิลอยด์ งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงทดลอง ใช้ยาน้ำไอทราโคนาโซลเปรียบเทียบกับยาหลอก ในผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดมัยอิลอยด์ ที่ได้รับเคมีบำบัดสูตรมาตรฐานจำนวน 28 คน รวม 48 ครั้ง มีผู้ป่วย 3 คน ที่ไม่ได้รับเคมีบำบัดสูตรมาตรฐาน ต่อมาสุ่มแบ่งผู้ป่วยแต่ละครั้งที่รับเคมีบำบัด ให้รับยาน้ำไอทราโคนาโซล หรือยาหลอก ติดตามศึกษาเปรียบเทียบการใช้ยาแอมโฟเทอริซิน อัตราการติดเชื้อรา และอัตราการตายในผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม ผลการศึกษา พบว่ามีการใช้ยาแอมโฟเทอริซินลดลงในกลุ่มยาน้ำไอทราโคนาโซล เทียบกับกลุ่มยาหลอก ร้อยละ 36.4 และ 56.5 ตามลำดับ แต่ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P=0.29) และพบว่ามีอุบัติการณ์ การติดเชื้อราแบบลุกลามลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจาก ร้อยละ 30.4 ในกลุ่มยาหลอก เป็น ร้อยละ 4.5 ในกลุ่มยาน้ำไอทราโคนาโซล สรุปได้ว่า การใช้ยาน้ำไอทราโคนาโซลเทียบกับยาหลอก มีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างชัดเจนในการลดการติดเชื้อรา แต่ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติในการลดการใช้ยาแอมโฟเทอริซิน

M.Sc. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปี 2546

Itraconazole, Antibiotics, leukemia, Amphotericin, B, Myelocytic