ผลของเด็กซ์เมดีโทมิดีนต่ออุบัติการณ์อาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากยาดมสลบซีโวฟลูเรนในผู้ป่วยเด็ก
สาลินี นาคยศ
Department of Anaesthesiology, Buddhachinaraj Phitsanulok Hospital
บทคัดย่อ
 
อาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากยาดมสลบเป็นภาวะที่พบมากในเด็ก อาจทำให้เกิดอันตรายแก่เด็กได้
การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของยาเด็กซ์เมดีโทมิดีนต่ออุบัติการณ์อาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากยาดมสลบซีโวฟลูเรนในผู้ป่วยเด็กชายอายุ 1-10 ปีที่มารับการผ่าตัดบริเวณขาหนีบและอวัยวะเพศด้วยวิธีระงับความรู้สึกทั่วร่างกายในโรงพยาบาลพุทธชินราช โดยแบ่งผู้ป่วย 60 คนเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 30 คน เมื่อผู้ป่วยได้รับการดมยาสลบด้วยซีโวฟลูเรนแล้วกลุ่มทดลองได้รับยาเด็กซ์เมดีโทมิดีน 0.3 มคก./กก. ผสมใน NSS เป็น 10 มล. กลุ่มควบคุมได้รับ NSS 10 มล. ทางหลอดเลือดดำ จากนั้นคงภาวะสลบด้วยยาดมสลบซีโวฟลูเรน 2% ร่วมกับไนตรัสออกไซด์ 50% ผ่านทางหน้ากากที่ครอบบริเวณจมูกและปาก เมื่อการผ่าตัดเสร็จสิ้นบันทึกระยะเวลาผ่าตัด ระยะเวลาดมยาสลบและระยะเวลาที่ฟื้นจากการดมยาสลบ ที่ห้องพักฟื้นประเมินอาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากยาดมสลบด้วย four-point scale พบว่า กลุ่มทดลองเสี่ยงต่อการเกิดอาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากการดมยาสลบน้อยกว่ากลุ่มควบคุมประมาณ6 เท่า (95%CI 0.057, 0.488) นั่นคือการให้ยาเด็กซ์เมดีโทมิดีน 0.3 มคก./กก. ทางหลอดเลือดดำหลังการดมยาสลบซีโวฟลูเรนในผู้ป่วยเด็กชายลดอุบัติการณ์อาการกระวนกระวายหลังฟื้นจากยาดมสลบได้
 
ที่มา
พุทธชินราชเวชสาร ปี 2554, September-December ปีที่: 28 ฉบับที่ 3 หน้า 258-265
คำสำคัญ
anesthesia, Sevoflurane, Pediatric, ผู้ป่วยเด็ก, การดมยาสลบ, Emergence agitation, Dexmedetomidine, อาการกระวนกระวาย, เด็กเมดีโทมิดีน, ซีโวฟลูเรน