การรักษาผื่นไลเคนอะไมรอยด์โดสิส ด้วยยาทาสารละลายไดเมททิลซัลฟอกไซด์ที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30
ธเนศ ติยวัฒนาโรจน์, นิรมล วัชระรังษี, วลัยอร ปรัชญาพฤทธิ์
Institute of Dermatology, The Department of Medical Services, Ministry of Public Health
บทคัดย่อ
                ผื่นไลเคนอะไมรอยด์โดสิส (lichen amyloidosis) เป็นโรคที่มีการสะสมของสารอะมัยรอยด์ (amyloid) ที่บริเวณหนังแท้ส่วนบน ใต้ต่อหนังกำพร้า เป็นโรคเรื้อรังและในปัจจุบันยังมีข้อจำกัดเรื่องการรักษา เนื่องจากยังไม่มียารักษาที่มีประสิทธิภาพทำให้หายขาด จากที่เคยมีรายงานการใช้ยาทาไดเมททิลซัลฟอกไซด์ (Dimethylsulfoxide (DMSO)) ความเข้มข้นสูงได้ผลดีในโรคนี้ แต่พบว่ายา DMSO ที่มีความเข้มข้นสูงทำให้เกิดผลข้างเคียงคือมีอาการระคายเคืองสูงขึ้น การศึกษานี้ได้ทำการศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพและผลข้างเคียงของยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30 ในการรักษาโรคไลเคนอะไมรอยด์โดสิส โดยศึกษาแบบ Prospective, randomized, double-blind, left-right comparative study ในผู้ป่วย 30 ราย ซึ่งทุกรายสามารถมาตรวจติดตามผลการรักษาและผลข้างเคียงเป็นระยะๆ นาน 24 สัปดาห์ ผลการศึกษาพบว่า ยาทา DMSO ทั้งร้อยละ 10 และ ร้อยละ 30 ต่างให้ผลการรักษาที่ดี ทั้งนี้โดยประเมินจากลักษณะผื่น สี และอาการคัน ซึ่งประเมินโดยผู้ป่วยและแพทย์ เมื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพภายหลังการรักษาของสารละลายทั้งสองความเข้มข้น พบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผู้ป่วย 6 ราย (ร้อยละ 20) เกิดผลข้างเคียงคือ มีอาการคันเล็กน้อยหลังการทายา ซึ่งอาการนี้หายไดเองเมื่อรักษาต่อในสัปดาห์ที่ 4-6 สรุป ยาทา DMSO ในรูปสารละลายที่ความเข้มข้นร้อยละ 10 และร้อยละ 30 มีประสิทธิภาพในการรักษาโรคไลเคนอะไมรอยด์โดสิส ดีทั้งคู่และประสิทธิภาพการรักษาไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่มา
วารสารกรมการแพทย์ ปี 2549, April-June ปีที่: 31 ฉบับที่ 2 หน้า 110-117
คำสำคัญ
Dimethylsulfoxide (DMSO), Lichen amyloidosis, ยาไดเมททิลซัลฟอกไซด์, โรคไลเคน อะไมรอยด์โดสิส