ภูมิหลัง: การรักษาโรคมะเร็งตับด้วย transcatheter arterial chemoembolization (TACE) ชักนำให้มีการเพิ่มขึ้นของซีรัม VEGF มีการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่า doxorubicin สามารถยับยั้งการแสดงออกของ VEGF ในเซลล์มะเร็งบางชนิดได้วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของ doxorubicin และ TACE ต่อการเปลี่ยนแปลงระดับ VEGF พื้นฐาน VEGF ในซีรัมผู้ป่วยหลังรับการรักษาด้วยวิธี TACEวัสดุและวิธีการ: ผู้ป่วยโรคมะเร็งตับชนิด HCC ในระยะที่ไม่สามารถรับการผ่าตัดรักษา จำนวน 30 ราย ถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มทดลองผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วย TACE ร่วมกับได้รับ doxorubicin (25-30 mg) และ mitomycin (5-10 mg) จำนวน 15 ราย และกลุ่มควบคุมผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วย TACE ร่วมกับ mitomycin C (5-10 mg) จำนวน 15 ราย ผู้นิพนธ์ทำการเก็บซีรัมของผู้ป่วยก่อนและหลังการรักษาด้วย TACE (24 ชั่วโมง) เพื่อวัดระดับ VEGE ในซีรัมด้วยวิธี quantitative sandwich emzyme-linked immunosorbent assayผลการศึกษา: ระดับของ VEGF ในซีรัมมีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงกับขนาดของมะเร็งตับ (r2 = 0.85; p = 0.03) และระดับของ VEGF ในซีรัมมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ภายหลังจากการรักษาด้วย TACE (p = 0.014) แต่อย่างไรก็ตาม ระดับของ VEGF ในซีรัมภายหลังทำ TACE ทั้งกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p = 0.72) โดยผู้ป่วยมีอัตราการรอดชีวิตที่ 2 ปีเท่ากับ 38% และ 40% ในกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมตามลำดับ (p = 0.48) สรุป: จากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า doxorubicin ไม่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของระดับ VEGF ในซีรัม และอัตราการรอดชีวิตที่ 2 ปีในผู้ป่วยโรคมะเร็งตับซึ่งได้รับการรักษาด้วยวิธี TACE